- mutsuz
- s.1. 不幸福的; 痛苦的2. 不幸的, 不走运的, 倒霉的: Fena kalpli insanlar mutsuz olurlar. 有坏心眼的人没有好下场。
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
mutsuz — sf. Mutlu olmayan, bedbaht … Çağatay Osmanlı Sözlük
bahtı kara — sf. Mutsuz, talihsiz (kimse) Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller bahtı kara olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
bahtsız — sf. Bahtı kötü olan, mutsuz, talihsiz Bu, korkunç bir çocukluğun, sefil, bahtsız bir çocukluğun devamıdır. S. F. Abasıyanık Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller bahtsızın bağına yağmur, ya taş yağar ya dolu … Çağatay Osmanlı Sözlük
bedbaht — sf., Far. bed + baḫt Mutsuz, bahtsız, talihsiz Kocasının akşamcılığından manen ve maddeten bedbahttı. Y. K. Beyatlı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller bedbaht etmek bedbaht olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
kara bahtlı — sf. Yaşayışı, hayatı sürekli kötü, mutsuz, bahtlı karşıtı Dünyanın en kara bahtlı insanı, ne demek olduğunu biz biliriz. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük
kutsuz — sf. 1) Uğursuz, kötü, menhus 2) Mutsuz, zavallı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kutsuz kuşun yuvası doğan yanında olur … Çağatay Osmanlı Sözlük
mutsuzlaşmak — nsz Mutsuz duruma gelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
mutsuzluk — is., ğu Mutsuz olma durumu, bedbahtlık … Çağatay Osmanlı Sözlük
zavallı — sf. 1) Acınacak kadar kötü durumda bulunan, mutsuz Zavallıyı saatlerce kendine getiremediler. H. Taner 2) mec. Gücü bir şeye yetmeyen, âciz Bunu idrak etmekten o kadar zavallı ve biçareydi ki. A. H. Tanpınar … Çağatay Osmanlı Sözlük
bahtı kara olmak — sürekli olarak talihi yaver gitmemek, mutsuz olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
ak gün ağartır, kara gün karartır — mutlu bir yaşayış kişiyi dinç kılar, mutsuz bir yaşam ise yıpratır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük